Gisteren had ik weer eens een avondje uit. Ik heb erg lang getwijfeld over het wel of niet weg gaan ivm met Abby’s situatie en ook nog die van Ashley die er sinds enkele dagen is bij gekomen (zie nieuws pagina voor meer info). Ook zaten we natuurlijk met de oppas voor de honden ivm mijn oma dus ik had eigenlijk al een tijdje terug besloten niet te gaan. Tot mijn moeder voorstelde om ipv met haar met iemand anders te gaan en zodoende kwam het idee om met mijn maatje er maar een leuke avond van te maken. Tot op het laatste moment heb ik nog flink getwijfeld en vond ik het zeer moeilijk om de honden achter te laten, het blijft gewoon een eng idee helemaal met alles wat er de laatste dagen was gebeurt. Maar ik heb geprobeerd toch een leuke avond uit te hebben en te genieten, en wat afleiding te zoeken...
De musical Petticoat stond op het programma, eentje die al een tijd lang op mijn verlanglijst stond maar waar we eerder vanwege de pups niet aan waren toegekomen. Mijn maatje, voor wie het haar eerste musical was, had me ook al verteld dat deze hoog op haar verlanglijstje stond dus de verwachtingen waren hoog gespannen!
In het Orpheus hing geen spelerslijst, dus het was een grote verassing wie er op het podium zou verschijnen. We hoopte natuurlijk wel op Chantal (Janzen) en Freek (Bartels) en voor de verandering stond het geluk eens aan onze zijde... We hadden namelijk de volledige (eerste) cast dus alle originele castmembers op het podium, super!
Petticoat is het soort musical waar ik meestal niet snel heen ga. Ik heb niet zo veel met het ‘Nederlandse product’ en ook over het verhaal had ik zo mijn twijfels. Maar de humor van Chantal spreekt me altijd wel erg aan en ik hoorde zo veel goede verhalen dat ik de musical eigenlijk wel moest zien. En ik moet zeggen... Hij was zeker niet teleurstellend! Oké het verhaal was voor mij misschien ietswat te makkelijk, maar het acteren was erg goed, de zang was prachtig, de decorstukken zagen er ook top uit en bovenal zat er echt veel leuke humor in de musical. Vaak is de humor bij musicals mij te plat, te gemakkelijk, maar dit was van die goede droge snelle humor die mij echt aansprak. De muziek vond ik ook erg leuk en al met al heb ik dus echt een leuke avond gehad!
Helaas kreeg ik in de pauze van de voorstelling alleen weer wat slecht nieuws te verwerken. De uitslag van Ashley’s bloedonderzoek was binnen en die was niet goed. We moeten maandag meteen terugkomen en de mogelijkheden die er werden verteld deden mij erg schrikken. Het was moeilijk om na dat nieuws nog steeds echt te genieten van de voorstelling maar ik heb mijn best gedaan en door het leuke acteerwerk en de humor is dat aardig gelukt.
Het einde viel me alleen wel een beetje tegen. Voor mijn gevoel was het erg abrupt, miste ik was eindes en ook de titelsong Petticoat werd niet nogmaals gezongen. Het publiek reageerde ook wat lauwtjes, of dit nu door dit kwam of iets anders weet ik niet maar dat vond ik dus wel jammer. Zeker na zo een gezellige avond. Maar het mocht de pret niet drukken want Petticoat is echt een erg leuke voorstelling!
Het verhaal van de boerse Pattie die haar geluk gaat zoeken in Amsterdam, hier de nieuwe zangeres van de Petticoats wordt maar dan ook ziet hoe haar naïviteit roet in het eten gooit was erg mooi in elkaar gezet. De rol was echt op Chantals lijf geschreven en voor de rol van Rogier hadden ze ook geen betere match dan Freek kunnen vinden! Maar ook Marjolein Touw, Mike Weerts en Roon Staal waren geweldig in hun rollen en speelde heel overtuigend met de goede nodige dosis humor. Echt zo een feelgood musical met uiteraard wel wat gevoelige momenten maar over het algemeen erg gezellig, vrolijk, leuk en swingend!
De gezochte afleiding vond ik echter helaas niet deze avond. Ik heb genoten hoor, heb het erg leuk en gezellig gehad samen met mijn maatje... Maar ik was er niet echt bij, zat met mijn hoofd toch thuis bij de honden helemaal na het telefoontje in de pauze. Ik heb gewoon te veel dingen om mij zorgen over te maken, om mee bezig te zijn op het moment om me goed te kunnen ontspannen en te kunnen genieten van dat soort dingen. Logisch natuurlijk, maar wel jammer...
Maar goed ik ben wel blij dat ik ben gegaan, want ik was er wel weer eens even tussenuit in een hele andere scene en heb ook echt wel wat gelachen wat ook wel weer eens fijn was! Het is alleen jammer dat als er zo veel ingrijpende dingen in je leven gebeuren je niet anders kan dan daar in meegezogen worden, hoe erg je ook soms probeert er uit te komen. Maar ik heb het geprobeerd, daar gaat het om en de poging is in mijn ogen toch wel redelijk geslaagd geweest!